Κρίση Υπερποινικοποίησης στην Ινδία

Η Ινδία είναι μια χώρα όπου η ποινική δικαιοσύνη φαίνεται να υπερβαίνει τους συνηθισμένους κανόνες της καθημερινής ζωής. Για παράδειγμα, η δέσμευση ενός ζώου στο δρόμο, η προσπάθεια να παίξετε με έναν χαρταετό που προκαλεί ανησυχία, ή η προσφορά μπιμπερό σε μια μητέρα που δεν μπορεί να θηλάσει, μπορεί να έχουν ποινικές συνέπειες. Επιπλέον, υπάρχουν 301 εγκλήματα που μπορεί να επιφέρουν τη θανατική ποινή, σύμφωνα με ρεπορτάζ του BBC.

Στην Ινδία, οι ομοσπονδιακοί νόμοι αριθμούν στους 882, εκ των οποίων οι 370 περιέχουν ποινικές διατάξεις, οι οποίες καλύπτουν 7.305 πράξεις και παραλείψεις. Αυτές οι διατάξεις κυμαίνονται από πολύ ασήμαντες έως σοβαρές ποινές, όπως η μη προειδοποίηση ενός μήνα πριν από την παραίτηση από μια εργασία, ή ακόμα και η απλή παράβαση της καθημερινής φροντίδας ενός ζώου, έως άλλα εγκλήματα όπως η παράνομη οπλοκατοχή, ο φόνος και η σεξουαλική επίθεση.

Υπερποινικοποίηση της Καθημερινότητας

Ο οργανισμός Vidhi Center for Legal Policy από το Δελχί αναφέρεται σε αυτή την κατάσταση σαν «Κρίση υπερποινικοποίησης της Ινδίας». Σε μια πρόσφατη μελέτη του με τίτλο «Understanding the Scale of Crime and Punishment in India», η ομάδα δημιούργησε μια ολοκληρωμένη βάση δεδομένων εγκλημάτων της χώρας, καταγράφοντας τον βαθμό εγκληματικότητας σε 370 ομοσπονδιακούς νόμους. Η μελέτη επισημαίνει την τάση της Ινδίας να υιοθετεί ποινικές λύσεις για σχεδόν κάθε ζήτημα, ακόμα και για καθημερινές δραστηριότητες.

Πολλοί νόμοι ποινικοποιούν καθημερινές συνήθειες, όπως το να δέσετε την κατσίκα σας σε δημόσια οδό ή η επισκευή μιας βρύσης χωρίς άδεια. Μάλιστα, ένας γονέας μπορεί να κατηγορηθεί αν παραλείψει να στείλει το παιδί του στο σχολείο ή αν πετάξει σκουπίδια σε δημόσιο χώρο. Στην πραγματικότητα, η ποινική ευθύνη φαίνεται να είναι συνεχώς παρούσα στη ζωή των πολιτών.

Σοβαρές Ποινές και Αντιφάσεις

Η προώθηση των υποκατάστατων γάλακτος για βρέφη μπορεί να οδηγήσει σε φυλάκιση μέχρι τριών ετών ή πρόστιμο 5.000 ρουπιών. Αυτή η ποινή, αν και αποσκοπεί στη μείωση της επιθετικής διαφήμισης, ενδέχεται να επηρεάζει και ιδιώτες, γεγονός που δημιουργεί αμφιβολίες σχετικά με την αναγκαιότητά της. Ο 73% των εγκλημάτων τιμωρείται με φυλάκιση που κυμαίνεται από μία ημέρα έως 20 χρόνια.

Επιπλέον, πάνω από 250 εγκλήματα περιλαμβάνουν ποινές για καθυστερήσεις σε διάφορες διαδικασίες, όπως η υποβολή φορολογικών δηλώσεων, ενώ περίπου 124 αδικήματα αφορούν την παρεμπόδιση δημόσιων λειτουργών χωρίς σαφή προσδιορισμό των περιστάσεων της «παρακώλυσης». Ακόμα και η θανατική ποινή μπορεί να επιβληθεί για παράβαση που σε πολλές περιπτώσεις μοιάζει αμελητέα.

Οι Επιπτώσεις στην Καθημερινότητα και την Επιχειρηματικότητα

Αυτό το μόνιμο καθεστώς ποινικοποίησης έχει αρνητικές συνέπειες για τους πολίτες, προκαλώντας σοβαρές αναταραχές στην καθημερινότητά τους και αποτελώντας σημαντικά εμπόδια για τις επιχειρηματικές δραστηριότητες. Οι επιχειρήσεις καλούνται να αντιμετωπίσουν μια πολυπλοκότητα κανονισμών, με την ποινική δικαιοσύνη να είναι η προεπιλεγμένη λύση για τη μη συμμόρφωση, κάτι που θεωρείται υπερβολικό και συχνά αναποτελεσματικό από ειδικούς.

Επιπλέον, η έκθεση τονίζει την ύπαρξη κραυγαλέων ασυνομικών διαστάσεων όσον αφορά τα εγκλήματα και τις ποινές. Η εξέγερση μπορεί να οδηγήσει σε φυλάκιση έως και δύο ετών, ενώ μια ψευδής δήλωση σε επίσημα αρχεία μπορεί να επιφέρει ποινή τριών ετών. Αυτή η επιλεκτική προσέγγιση δείχνει την ανισότητα στο σύστημα δικαιοσύνης.

Ο Ρόλος του Κράτους σε Αυτή τη Δομή

Ο μεγάλος αριθμός εγκλημάτων που σχετίζονται με την καθημερινότητα δείχνει πόσο πολύ το κράτος βασίζεται στην ποινικοποίηση για να διασφαλίσει τη συμμόρφωση με το νόμο. Στην Ινδία, εκκρεμούν πάνω από 34 εκατομμύρια ποινικές υποθέσεις, πολλές εκ των οποίων για περισσότερο από ένα χρόνο. Οι φυλακές λειτουργούν με πληρότητα 131%, ενώ τα δικαστήρια και οι αστυνομικές δυνάμεις συχνά υποφέρουν από χρόνιες ελλείψεις προσωπικού, με μόλις 154 αστυνομικούς ανά 100.000 κατοίκους, πολύ κάτω από τον επιτρεπόμενο αριθμό των 195.

Οι αρχές προγραμματίζουν την εξάλειψη ποινικών κυρώσεων από περισσότερους από 100 νομικούς κανόνες, προσπαθώντας να απαλύνουν τη διαδικασία και να επανεξετάσουν τη νομική αντιμετώπιση των πολιτών. Σκοπός είναι λιγότερος φόβος και περισσότερη αυτοπεποίθηση στην κοινωνία.

Μετάφραση: Μικαέλα Λαμπρινίδου