Οι αιγυπτιακές μούμιες εξακολουθούν να αναδίδουν γλυκές, πικάντικες και ξυλώδεις μυρωδιές πέντε χιλιετίες μετά την ταρίχευσή τους, σύμφωνα με μελέτη που δημοσιεύθηκε στο Journal of the American Chemical Society .
Η έρευνα, που διεξήχθη από επιμελητές του Αιγυπτιακού Μουσείου στο Κάιρο και επιστήμονες από τη Σλοβενία, την Πολωνία και το Ηνωμένο Βασίλειο, χρησιμοποίησε προηγμένες χημικές αναλύσεις, όπως μια “ηλεκτρονική μύτη » , παράλληλα με την άμεση οσφρητική ανάλυση.
Οι ερευνητές επισημαίνουν ότι η καλή μυρωδιά ήταν μια βασική πτυχή της αιγυπτιακής μουμιοποίησης, αφού για αυτόν τον πολιτισμό “η αγνότητα των θεών συνδεόταν με μια καλή μυρωδιά, ενώ η διαφθορά και η σήψη ενός σώματος αντιπροσωπευόταν από μια κακή μυρωδιά. »
Παρά το πέρασμα του χρόνου, οι συντηρητές συνεχίζουν να περιγράφουν το άρωμα των μουμιοποιημένων σωμάτων ως “ευχάριστο », καθώς εξακολουθούν να περιέχουν αρωματικές ρητίνες πεύκου, κέδρου, αρκεύθου, σμύρνας και λιβανιού, καθώς και κεριά που χρησιμοποιούνται για την ταρίχευση.
Οι οσμές είναι χημικά μόρια που αιωρούνται στον αέρα και απελευθερώνονται από μια ουσία. Για την ανάλυσή τους, οι επιστήμονες χρησιμοποίησαν έναν αέριο χρωματογράφο σε συνδυασμό με ένα φασματόμετρο μάζας, ένα όργανο που μπορεί να μετρήσει και να ποσοτικοποιήσει τις χημικές ουσίες που εκπέμπονται από μουμιοποιημένα σώματα.
Επιπλέον, μια ομάδα εκπαιδευμένων ανθρώπινων αξιολογητών διεξήγαγε μια άμεση αισθητηριακή ανάλυση, κατά την οποία περιέγραψαν τις οσμές ως προς την ποιότητα, την ένταση και την ευχαρίστηση. Συνδυάζοντας αυτές τις δύο μεθόδους, οι ερευνητές μπόρεσαν να προσδιορίσουν αν οι οσμές που ανιχνεύθηκαν προέρχονταν από τα αρχικά υλικά μουμιοποίησης, από μεταγενέστερα προστιθέμενα προϊόντα συντήρησης, από φυτοφάρμακα ή από τη φυσική φθορά της μούμιας λόγω μούχλας, βακτηρίων ή άλλων μικροοργανισμών.
Τα αποτελέσματα επιβεβαίωσαν την παρουσία ξυλώδους, πικάντικου και γλυκού αρώματος και κατέδειξαν ότι η ανάλυση οσμών μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως μη επεμβατικό και μη καταστροφικό εργαλείο για την ταξινόμηση και τη μελέτη αρχαιολογικών καταλοίπων.
Πρωτοποριακή έρευνα στη διατήρηση της πολιτιστικής κληρονομιάς
Ο διευθυντής του Αιγυπτιακού Μουσείου στο Κάιρο, Ali Abdelhalim, συν-συγγραφέας της μελέτης, εξήγησε τη σημασία της ταρίχευσης στον αιγυπτιακό πολιτισμό: «Για τους αρχαίους Αιγυπτίους, η μουμιοποίηση ήταν μια σημαντική πρακτική ταφής που αποσκοπούσε στη διατήρηση του σώματος και της ψυχής για τη μεταθανάτια ζωή μέσω μιας σχολαστικής τελετουργίας ταρίχευσης του νεκρού με έλαια, κεριά και βάλσαμα».
Σημείωσε επίσης ότι η ανάλυση των διαφορετικών μεθόδων και υλικών που χρησιμοποιήθηκαν στη μουμιοποίηση παρέχει βασικές πληροφορίες σχετικά με τον χρόνο, τον τόπο και την κοινωνικοοικονομική κατάσταση του μουμιοποιημένου ατόμου.
Από την πλευρά της, η Cecilia Bembibre, ερευνήτρια στο University College του Λονδίνου και συν-συγγραφέας της μελέτης, τόνισε ότι η συνεργασία με Αιγύπτιους εμπειρογνώμονες ήταν θεμελιώδης για την έρευνα, καθώς «ενώ οι περισσότερες μελέτες σχετικά με μουμιοποιημένα σώματα έχουν μέχρι στιγμής πραγματοποιηθεί σε ευρωπαϊκά μουσεία, εδώ συνεργαστήκαμε στενά με τους Αιγύπτιους συναδέλφους μας για να διασφαλίσουμε ότι οι γνώσεις και η αντιληπτική τους εμπειρία αντιπροσωπεύονταν ».
Ο ερευνητής Matija Strlic, συνεργάτης του University College London και του Πανεπιστημίου της Λιουμπλιάνας, υπογράμμισε τη σημασία της έρευνας: «Η οσμή των μουμιοποιημένων σωμάτων παρουσιάζει μεγάλο ενδιαφέρον εδώ και χρόνια, αλλά μέχρι τώρα δεν έχει υπάρξει καμία επιστημονική μελέτη που να συνδυάζει χημικές τεχνικές και αντίληψη. Πρόκειται για μια πρωτοποριακή μελέτη.»
Σύμφωνα με τους συγγραφείς, αυτού του είδους η ανάλυση δεν θα βοηθήσει μόνο στη βελτίωση της συντήρησης της πολιτιστικής κληρονομιάς, αλλά θα συμβάλει επίσης στη διασφάλιση της ασφάλειας των συντηρητών που εργάζονται με αρχαία λείψανα. Επιπλέον, τα ευρήματα θα μπορούσαν να επιτρέψουν στα μουσεία να προσφέρουν καθηλωτικές εμπειρίες στους επισκέπτες μέσω της όσφρησης, δημιουργώντας αυτό που οι ερευνητές αποκαλούν “οσφρητικά τοπία. »